Czym różni się tłuczeń od kruszywa?

Prowadzenie większości inwestycji budowlanych wymaga korzystania z odpowiedniego kruszywa, będącego jednym z podstawowych surowców niezależnie od rodzaju wznoszonego obiektu. Będzie ono niezbędne nie tylko do produkcji kluczowych materiałów, takich jak beton, zaprawy i tynki, ale także składnikiem mieszanek mineralno-asfaltowych, koniecznych w budownictwie, lecz również ulepszania podłoża, przygotowywania podbudów i podsypek, a także bezpośredniego utwardzania nawierzchni. W zależności od rodzaju prac należy jednak dobrać właściwy uziarnienie i rodzaj kruszywa. W Kłodzku szeroki wybór materiałów tego rodzaju oferuje firma Mat-Trans, zapewniająca też transport oraz budowę dróg dojazdowych i parkingów. Przekonajmy się, czym są kruszywa i sprawdźmy, co wyróżnia kliniec.

Czym są kruszywa?

Kruszywa to rozdrobniony materiał skalny lub pochodzący z różnego rodzaju procesów przemysłowych i pozyskiwany w wyniku przerobu wszelkiego rodzaju pozostałości np. żużla hutniczego. Kruszywa naturalne to fragmenty poszczególnych skał. W grę może tu np. wchodzić kwarc i inne krzemiany, jak w przypadku piasku, ale także rozdrobniony bazalt i granit. Kruszywa dzieli się zarówno z uwagi na ich budulec, czyli skład mineralogiczny, jak i uziarnienie, a zatem wielkość tworzących je drobin. Najmniejszym kruszywem będzie piasek, w przypadku którego frakcja to 4 mm. Większy od niego jest żwir, mogący mieć od 4 do 63 mm, choć z zasady korzysta się ze znacznie węższych przedziałów wielkości ziaren np. 4/8 czy 8/16. Wśród popularnych odmian kruszywa znajduje się także grys, kliniec oraz tłuczeń, a także największe otoczaki. Używane są także mieszanki, choćby pospółka, będąca połączeniem żwiru i piasku czy rozmaite niesorty.

Co wyróżnia tłuczeń?

Tłuczeń to kruszywo naturalne mające uziarnienie od 31,5 do 63 mm, które zalicza się do kruszyw łamanych, a więc powstających w wyniku sztucznego rozdrabniania materiału skalnego. Ma on postać wielościennych brył z dość ostrymi krawędziami. Jest szeroko stosowany przy produkcji niektórych betonów, a także użyteczny jako materiał do ulepszania podłoża i przygotowania elementów obiektów inżynieryjnych oraz w drogownictwie do wykonywania podbudów dróg, a także w kolejnictwie jako materiał na podsypkę.